หลังจากเราตื่นได้สักพัก ก็ยังง่วนกับการหาพระ หาเท่าไหร้ก็หาไม่เจอ lynbet ก็จำได้ว่าวางไว้บนหิ้งพระ หาจนเหนื่อยก็พัก เพราะเจ็บขา คือเราอะนั่งอยู่หน้ากระจก ข้างหลังเราเป็นเตียงถัดไปก็เป็นตู้ทรงโบราณค่ะ เป็นตู้เสื้อผ้า คือเราแวปแรกที่เรานั่งหน้ากระจกเนี่ยเห็นเป็นคนนั่งห้อยขาลงมา เราก็หันไปดูคือไม่มีใครเลย
ทีนี้เริ่มระแวงละโทรหาแม่ บอกมาถึงหรือยัง แม่บอกถึงปากซอยแล้ว เราก็รีบเก็บของเลย คือกะแม่เรามาเราจะไปทันทีเลย พอแม่เรามาถึง อาเราก็มาบอกว่ายายเข้า รพ.พ่อเราบอกลุงเค้าเป็นล่างทรงให้พ่อปู่ คือท่านเป็นสายขาวอะค่ะ ถือศีล พ่อลุ่งเดินเข้ามา ลุงบอกก่อนเลยว่า มีหลายตัวมาก และเฮี้ยนมากด้วย
เค้าก็ถามเราไปเอาพระมาได้ไง เราบอกพี่ที่ทำงานให้มาป้องกันตัว เค้าก็หัวเราะ บอกเราว่าพระหน่ะคนให้เค้าไม่ได้คิดดีกับเราเสมอไปนะ พระคือพระ ผงกระดูกผีก็คือกระดูกผีมันคนละอย่างกัน เค้าบอกเราว่าหาของไม่เจอ lynbet ใช่ไหม เราบอกใช่ หามาทั้งคืน ลุงบอกเราโชคดีนะที่ท่านมาช่วยเราเมื่อคืน
ความรู้สึกแบบ โอ๊ยย จะเป็นลม พวกนี้มาอยู่ในตัวเราได้ไง ลุงบอกก็พระไง ที่เอ็งไปรับของมา พออ้วกเสร็จลุงบอกให้เราสวดมนต์ตามลุง บทพาหุงค่ะ ลุงบอกว่ามันยังไม่ออก แล้วเค้าก็หันไปหยิบมีดแล้วมาจี้ที่หัวเรา คือจำได้ว่าเป็นเสียงกรี๊ดแต่ไม่ใช่เสียงเราแน่ๆ
พูดก็ไม่ออกค่ะ ขยับก็ไม่ได้ เราก็สุดจะทนเลยด่าไปหยาบๆคายๆ คือด่าในใจอะค่ะ เพราะปากขยับไม่ได้ เรา แล้วเสียงกรี๊ดของอิผี ผญ. ความรู้สึกแบบ โอ๊ยย จะเป็นลม พวกนี้มาอยู่ในตัวเราได้ไง ลุงบอกก็พระไง
No Comment