หลังจากที่เราหลุดจากตรงนั้นมาได้ รู้สึกเจ็บขามาก พอมองขาตัวเองคือเผือกแตก ช่วงด้านบนค่ะเลยโทรหาแม่ให้พาไปหาหมอ หลังจากหาหมอเสร็จคือต้องนอน lynbet อีกใจก็คิดในแง่ดีไว้ก่อนคือเราจะได้มีเพื่อน
รพ. 3 วันค่ะ เพราะมีโอกาสที่จะกระดูกเคลื่อนมีสูง คือแกผอมมากๆค่ะหนังติดกระดูกเลย แถมหมอยังตรวจว่าเราพักผ่อนไม่เพียงพอ เลยบอกให้เรานอน แม่เรามาเฝ้าไม่ได้เพราะต้องดูร้าน พ่อเราก็ป่วย เราก็เลยบอกไม่เป็นไรเราอยู่ได้ เหรียญกับพระเราก็พกมา ถึงเวลาพยาบาลให้ยา lynbet เราก็กินปกติ ซึ่งยานี้พยาบาลบอกจะรู้สึกง่วง
คือหมออยากให้เราพักผ่อนเยอะๆ ก่อนพยาบาลออกไปเนี่ย เค้าบอกว่าจะมีพยาบาลเข็นเตียงผู้ป่วยมานะคะ คือห้องที่เรานอนเนี่ย เป็นห้องพิเศษเตียงคู่อะคะ คือห้องนึงจะมีผู้ป่วย 2 คน แล้วมีผ้าม่านกั้นไว้ เราก็ตอบค่ะๆๆ ในใจก็หวั่นๆว่าเค้าจะเป็นยังไง
เราก็เอื่อมไปกด กดซ้ำหลายๆรอบ คือก็เริ่มร้องไห้โวยวายแล้วค่ะ เราเอามือปิดตาร้องไห้ แต่มือก็ยังกดเรียกพยาบาลนะคะตอนนั้นประมาณ 2 ทุ่มค่ะ ครึ่งชม.ได้ พยาบาลก้เข็นคนเข้ามาอีกเตียง ตอนนั้นยังไม่ปิดม่านนะคะ เราก็เห็นเป็นป้าแก่ๆ นอนอยู่ใช้เครื่องช่วยหายใจ พอเปลี่ยนเตียงเสร็จ พยาบาลก็หันมาบอกเราว่า ไม่ต้องกลัวนะคะ เค้าชื่อป้าสังวาล แกเป็นอัมพาตค่ะ ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจตลอด
แล้วเอามือจับที่ขาข้างที่เราเจ็บ แล้วมายืนเหยียบตัวเราแล้วนั่งยองๆ เราก็รู้สึกอึดอัด รู้สึกหนักมาก แกก็ร้องค่ะแบบร้องวี๊ดๆๆ ค่ะเรานึกขึ้นได้ว่ามีปุ่มเรียกพยาบาล พอพยาบาลมาถึงก็มาถามเราค่ะเป็นอะไรๆ เราก็ไม่ฟังใครค่ะ พูดอย่างเดียวว่าเอาป้าออกไปๆ เอามันออกไป พยาบาลก็กดเรียกพยาบาลมาช่วยจับเราคือเราก็ดิ้นๆๆ เหมือนเราสติหลุดแล้ว
เหมือนคนบ้าเลยค่ะ กรีดร้องแล้วก็ร้องไห้ บอกว่าป้ามาหลอกเรา ๆๆ พยาบาลบอกให้เราใจเย็นๆ ไม่มีอะไร ให้มองดูป้า ป้าเค้าเดินไม่ได้นะคะ และพยาบาลก็ปลอบเราแล้วก็ฉีดยาไปที่แขนค่ะ คาดว่าคงเป็นยานอนหลับค่ะ และสักพักเราก็หลับเลย
No Comment